takut n keliru..

perasaan itu muncul..ntah kenape..mungkin mase nye dah smpai..aye x pasti saye boleh handle semue situation..oh tuhan tolong hambamu ini..serabut nye saye rasekan..hanya padamu aku mengadu..tolong hambamu ini..berikan kesembuhan kepade perasaan ku ini..

adakah same...

bile tngok org,bace cerite org,org cerite kt saye...semunye nmpk bahagia dan indah...semue tu membuatkn saye tertanye,betul ke semue tu,ke saye yang bute selame ni...adakah kenangan lalu n peristiwa2 yang berlaku telah menutup mate dan hati saye...ohhh,klu la org thu,betape saye ingin pecaye...tapi ade virus jhat yang akan cepat2 mematikan rase ingin pecaye saye...saye mintak maaf,sebab saye masih ade rase yang tidak enak tentang kehidupan itu...

menyampah..

kadang-kadang akan timbul jgak kemarahan dalam diri saye..tapi saye cube telan x nak ikutkan hasutan syaitan..saye tahu kalau saye marah..things gonna be change..sebab tu saye selalu pujuk diri supaya jgn ade perasaan marah..tapi hari ni mcm ade gelombang kemarahan tu..saye tngah meyogakan diri supaya ion-ion jahat tu x akan mentuakan saye..hal kecik je pun nk besar2kan..pikir la dgn waras ye..x nak tulis dh..sebab x best..menyampah!


p/s:tolong la saye mmg x suke org yg suke buat2 muke ni..x de cahaye ok..

kenape saye sedih...

saye rase x sepatutnye saye rase sedih...die selame ini saye anggap x lebih dri kwn..ye saye selalu ckp saye rindu die saye sayang die..tapi sayang saye x lebih dari seorg kwn..tapi semalam die ckp bende yg menggembirakan die..wlupun selame ni die ckp die gembire dgn saye...ok,saye rase sedih tibe2,sayu je hati ni...