so sad..

happiness seems not with me..baru nk rase happy,suddenly dh x happy..susahnye nk rase bahagia..mungkin sebab saye tamak dalam memiliki bahagia itu..selame hidup saye, saye sentiase membahagiakn semue orang sekeliling saye..tapi saye x pernah mendapat bahagia tu dari mereka..walaupun orang yang saye sayang..die x pernah memahami ape yang saye rase..semalam awalnye saye bahagia,tetapi di hujungnye saye yang sedih dan kecewa..die kejam buat saye macam ni..bukan sekali bukan due kali..tapi selalu saye dilakukan begitu..saye berusaha memujuk diri sendiri,walaupun terluka,saye tetap betahan sebab saye sayang die sepenuh hati..semalam die dh putuskan tidak akan teruskan ape2 dengan saye..senang nye die lafazkan semue tu..semalam saye kuat untuk terime..tapi pagi ni saye sedih sangat2..saye rindukan die..ya allah, tolong la hambamu ini..kuatkan hati hambamu ini..